دنیای اطلاعات

مقدمه:
از آنجایی که یک خازن در لحظه کلیدزنی کاملا به صورت اتصال کوتاه عمل می کند باعث به وجود آمدن یک جریان شدید (به نام جریان هجومی) در لحظه سوئیچینگ خازن می شود. جریان شارژ یک خازن تک، در هنگام کلیدزنی تقریبا تا 30 برابر جریان نامی خازن می رسد و این جریان هجومی از کنتاکتور عبور کرده و در حالت استفاده از کنتاکتورهای معمولی باعث جوش خوردن آن ها می شود.

معرفی کنتاکتورهای خازنی:
کنتاکتورهای خازنی برای سوئیچ کردن خازن طراحی شده است. این کنتاکتورها علاوه بر کنتاکت های اصلی دارای سه کنتاکت کمکی نیز بوده که زودتر از کنتاکت اصلی بسته می شود. هرکدام از این کنتاکت های کمکی با 2 مقاومت سری هستند تا پیک جریان را محدود کنند. این کنتاکت های کمکی قبل از کنتاکت اصلی بسته می شوند و به دلیل داشتن مقاومت سری بزرگ با این کنتاکت ها سبب میرا کردن جریان هجومی می گردد. بنابراین جریان شارژ اولیه خازن از درون مقاومت های سری می گذرد و در نتیجه جریان پیک به مقدار جریان نامی کنتاکتور محدود می شود. مدت زمان وصل این کنتاکت ها چند میلی ثانیه سریع تر از کنتاکت های اصلی می باشد.
پس می توان گفت کاربرد كنتاكتورهای خازني به منظور قطع و وصل بانک های خازنی و تغذيه خازن هاي قدرت می باشد. به عنوان مثال در بانك خازنی اصلاح ضريب قدرت از این کنتاکتورها استفاده مي شود.

تفاوت کنتاکتور خازنی با کنتاکتور اصلی:
تفاوت اصلی کنتاکتورهای خازنی با کنتاکتورهای معمولی وجود سلف های کوچکی است که با توجه به کنتاکت های کمکی موازی با کنتاکت های اصلی، ایجاد می شود. این خاصیت سلفی ایجاد شده در کنتاکتورهای خازنی از تغییرات شدید جریان (جریان هجومی) در لحظه وصل خازن که معمولا بیشتر از 100 برابر جریان نامی بانک خازنی و در کمتر از 5 میلی ثانیه در فرکانس های بالا (1 تا 4 کیلوهرتز) می باشد جلوگیری کرده و آن را محدود می کند. در صورت عدم میرا سازی این شدت جریان، منجر به آسیب رساندن به تجهیزات می گردد. لازم به ذکر است که این کنتاکتور نسبت به نوع معمولی گرانتر می باشد.
­